با دو تا چشمامون سیاه

عقل و هوش از سرم میرفت

یه وقت نشی از من جدا

از پنجره کنی نگاه

با دو تا چشمامون سیاه

عقل و هوش از سرم میرفت

یه وقت نشی از من جدا

من عاشق یکی شدم

که عاشقانه با منه

عوض میشه حال و هوام

وقتی باهام حرف میزنه

این حالت عشق منه

بدون اون نمیتونم

وابستگی دارم بهش

من دردمو اون درمونه

از پنجره کنی نگاه

با دو تا چشمامون سیاه

عقل و هوش از سرم میرفت

یه وقت نشی از من جدا

از پنجره کنی نگاه

با دو تا چشمامون سیاه

عقل و هوش از سرم میرفت

یه وقت نشی از من جدا

من عاشق یکی شدم

که عاشقانه با منه

عوض میشه حال و هوام

وقتی باهام حرف میزنه

این حالت عشق منه

بدون اون نمیتونم

وابستگی دارم بهش

من دردمو اون درمونه

از پنجره کنی نگاه

با دو تا چشمامون سیاه

عقل و هوش از سرم میرفت

یه وقت نشی از من جدا

از پنجره کنی نگاه

با دو تا چشمامون سیاه

عقل و هوش از سرم میرفت

یه وقت نشی از من جدا

تو در آن شب تابستان

به گوشه ی نخلستان

هلال ماه پیدا بود

ترانه قایقران به ساحل آبادان زبان عشق ما بود

موج کف آلود در سینه رود شور آفرین بود

زیبا بود تا با تو بودم آوای عودم

شعرو سرودم گویا بود

بی تو شبانگاه ای تنها امیدم

هم صحبت ماه همراز ناهیدم

بی تو شبانگاه ای تنها امیدم

هم صحبت ماه همراز ناهیدم

به یادم آید شب آشنایی تو در آن شب تابستان

به گوشه ی نخلستان هلال ماه پیدا بود

ترانه قایقران به ساحل آبادان زبان عشق ما بود

موج کف آلود در سینه رود شور آفرین بود

زیبا بود تا با تو بودم آوای عودم

شعرو سرودم گویا بود

بی تو شبانگاه ای تنها امیدم

هم صحبت ماه همراز ناهیدم

بی تو شبانگاه ای تنها امیدم

هم صحبت ماه همراز ناهیدم

تویی تویی تو که ناز و دلبری با اون چشات از همه دل می‌بری میمیرم وقتی بت خیره میشم تو دلبری از همه تو سر تری

تو فکرتم من هر شبم شبم تو فکرتم با تو من زدم قدم داد میزنم که هنوز تو عشقمی دلم میره تو بگو به فکرمی