باز در افسانه ها پیچیده این بیداد تو

گه مدارا گاه حاشا میکنم با این جنون

این منم بی تو که دور از تو فتاده غرق خون

عشق هم طاقت ندارد این همه دیوانگی

پس چرا گویم چرا کردی ز من بیگانگی

زیر باران چتر باران را گرفتم بر سرم

تا نبیند هیچکس خون دل و چشم ترم

برگ پاییزی به سان دست بستم خسته است

برگ و من بر شاخ و دامان نگاری بسته است

عطر چشمت بوی گیسو های تو رفتم ز‌ دست

این منم هر شب سر کویت دوباره مست مست

هردو دل کندیم از معشوق در پاییز سرد

من جدا مردم توهم در هجر او گشتی چه زرد

ابر پاییزی منم پاییز در من گریه کرد

با همه دلسردی اش یکریز در من گریه کرد

عشق هم طاقت ندارد این همه دیوانگی

پس چرا گویم چرا کردی ز من بیگانگی

زیر باران چتر باران را گرفتم بر سرم

تا نبیند هیچکس خون دل و چشم ترم

برگ پاییزی به سان دست بستم خسته است

برگ و من بر شاخ و دامان نگاری بسته است