میشد که فکر کنیم که عشق مام یه عشق عادیه و

دور میشدیم از حاشیه

با هم گم و گور میشدیم اصن

کجا؟ یه جای دیگه یه جای خلوت

یه جا زیر پونز نقشه باشه اصلاً

که مجبور نشیم پنهون کنیم

عشقمونو ما از هرکس

چقدر تو رو ببینم و

نشون بدم ندیدم و

چقدر تو جمع دوستامون دستاتو نگیرم

از این حال اونقدر خستم

روزو ماه و سال رفته از دستم

چقدر سفر کردم و هی

ماهو عسل کردم و هی

جای تو تنهاییامو من بغل کردمو

صدبار از تو شکستم

ولی من زخمامو خودم بستم

یار دردونه من

عشق ممنوعه من

بی ملاقاتی تو

زندونه خونه من

فکر تو تو سر من

خون تو تو رگ من

جاریه مثل یه رود

روح تو تو تن من

بگو کی تو رو دوس داره انقدر

که بده آزارت حتی

کی مثل من روانی هواتو داره هرجا

عشق ما اجباره

نداره چاره دنیا

یه کمپ دو نفره به ما بدهکاره

خونه می سازیم آره

ماشینمون دیوارش

فرشمون شن و ماسه سقفمون ستاره

من از این روزگار خستم

که همین رویاهام شدن حسرت

یار دردونه من

عشق ممنوعه من

بی ملاقاتی تو

زندونه خونه من

فکر تو تو سر من

خون تو تو رگ من

جاریه مثل یه رود

روح تو تو تن من