عشق تو آمد و از راه رسید عاشق مجنون تو را عاقل کرد

بودنت بال و پرم شد

چشم بی تاب من از لحظه ی دیدار تو هر ثانیه اش زیبا شد

در خودم بودم و دیدم تو چه خوش موقع رسیدی

عشق من پیدا شد عشق تو تاج سرم شد

تو اگر ماه بخواهی لب کنی تر یا نگاهی

آسمانت پر ماه و ستاره شود تو اگر جان بخواهی بشنوم از لبت آهی

جان دهم پای تو غم ها ز دلت برود

میبرد هوش و حواس،از سرم آن خنده‌ی ناز

با منی که میدهم جان تو آینده بساز

لحظه‌هایم کنارت عاشقانه گذرد

فقط این عشق تواند هوش از این دل ببرد