نشد بشم
اون شازده اون مرد
که یروز میاد
با یه اسب قشنگ
میبرتت از این شهر بد
نشد که ماه
بتابه رو ما
بریم بیرون
از زیر این سایه ها
نشد بره از رو سرمون
این ابر سیاه
تو اگه بی من بهتری
ترجیه میدم بری
ولی قبل رفتنت
بیا دستامو بگیر
من قول میدم بهت
یه جا شاید بهشت
ما بازم باهمیم
نشد بدم
دنیامو برا خنده هات
نشد بیای
فرش کنم کوچرو برات
نشد زمین برقصه با ساز ما
نشد نری نبری قلبمو همرات
تو میری ولی شعر میشی
تو کتابم
یه رویای محال
توی خوابم
من لای ابرا دنبالت میگردم
تا شاید یه روز یه جا با بارون بیای بازم
تو اگه بی من بهتری
ترجیه میدم بری
ولی قبل رفتنت
بیا دستمو بگیر
من قول میدم بهت
یه جا شاید بهشت
ما بازم باهمیم

تا میکنم لباساتو
میزارم تو چمدونت
لاشون چن تا تیکه کاغذ،نامست!
بخونشون وقتی رفتی خونه
میخوام هر جا باشی خوب باشی
بدونی آخرش منو داری
گذاشتم لای نامه هات پس
چند تا عکس یادگاری
«میدونم که حالت نیس خوب الان
میدونم که شاید برم من زود از یاد
میدونم که میخوای باشی دور‌ امّا
اونو دور ننداز اونو دور ننداز»:
دم ایستگاه وایسادم
زُل زدم به خطای راه آهن
میگی داره میشه دیر با دست
نشون میدی ساعت
ولی من بازم نمیکنم باورش، که اینه آخرش
هنوز توی رویام آخه تورو دارمت
با همه بدیات میخوامت تا آخرش
میخوام تورو تا آخرش
(پس)تا میکنم لباساتو
میزارم تو چمدونت
لاشون چند تا تیکه کاغذ
بخونشون وقتی رفتی خونه
میخوام هر جا باشی خوب باشی
بدونی آخرش منو داری
گذاشتم لای نامه هات پس
چند تا عکس یادگاری
میدونم که حالت نیس خوب الان
میدونم که من شاید برم‌ زود از یاد
میدونم که میخوای باشی دور اما
اونو دور ننداز اونو دور ننداز

برو‌ نمیکنم هیچوقت تلافی گرفته گریت برا چی
برو تعارف نداریم اون آقازادست و من یه سرباز فراری
بیبی لج نکن دنیا همینه بعضی وقتا ردیفه بعضی وقتام کثیفه
برو برسی به رویات یه روز نری من خودم میرم از پیشت
دنیا نیس شبیه فیلما کلیشه بم نگو پس اون قولا چی میشه
برام نفرستش شاید بهشتو بیبی بهشتو هیچکی ندیده
دستاشو بگیرو نم پس نده یواشکی بم تکست نده
اگه دلت تنگ شد برام چشاتو ببندو فرض کن منه
چشماتو ببند کنارتم هنوز چشماتو ببند میبوسمت از دور
چشماتو ببند فرض کن من پیشتم چشماتو ببند باز شعرمو بخون
برو عطرمو پاک کنش از تنت بیب تنها راه رفتنه بیب
منم همه زورمو زدم اما زورم از دنیا کمتره بیب
وانمود کن حسی نداری بم وانمود کن که خوشحالی بش
نگو کلی خاطره داری با هر آهنگی تو ماشینش میذاری بیب
منم میمیرم کف تهران حسرت یه چی بام میمونه چشمات
یاد گرفتم بگذرم بعد تو از هر کی هر عهدی یه وقتی بم داد
ولی نمیذارم یادت بره آدم یه بار میشه عاشق بشه
من میگم نمیشناسمش تو‌ام بش نگو چرا موی بچش فره
چشماتو ببند کنارتم هنوز چشماتو ببند میبوسمت از دور
چشماتو ببند فرض کن من پیشتم چشماتو ببند باز شعرمو بخون

دستمو بگیر نمیگم کجا فقط پاشو بریم یه جای دور

منو ببر یجا که درد نباشه توش بریم بالای کوه

تهران بده از بالا نشون بهمبگو

برمیگردن باز روزای خوب

دستامو بگیر ببین چقدر دارم بهت امید

نشون بده رنگا رو بم بگو تموم میشن روزای سیاه سفید

وقتی حواسم به تو پرت میشه همه چی قشنگ میشه

منو ببر هرجا میخوای مگه هیچ جا با تو بد میشه

وقتی حواسم به تو پرت میشه همه چی قشنگ میشه

منو ببر هرجا میخوای مگه هیچ جا با تو بد میشه

زخمیه دلم بیا و قلبم و بخیه بزن بگو برام

از یه شهری که قلب دارن توش آدما

به دنیا بخند حرف بزن بذار بت خیره بشم

بخون برام لالایی تا ببینم خواب خنده ها

دستامو بگیر دردامو از تو نگاهم ببین

نشون بده رنگا رو بم بگو تموم میشه روزای سیاه سفید

وقتی حواسم به تو پرت میشه همه چی قشنگ میشه

منو ببر هرجا میخوای مگه هیچ جا با تو بد میشه

وقتی حواسم به تو پرت میشه همه چی قشنگ میشه

منو ببر هرجا میخوای مگه هیچ جا با تو بد میشه

من جاده رو برات صاف میکنم
هرچی سرابه رو پر آب میکنم
بیا بریم
من از رو مین و بمب و شنزار میدووم
جای کمرت شلاق میخورم
بیا بریم
بعد ما بارون میباره عطر آزادی
پر میشه این خونه از رقص و شادی
ما بریم تو سینه ها رگبار و آهن نیست
دیگه هیچ خاکستری از جنس آدم نیست
من بالاتو برات باز میکنم
با تو تو تاریکی پرواز میکنم
بیا بریم
من چشماتو پر از خورشید میکنم
گوشاتو پر از آواز میکنم
بیا بریم
بعد ما بارون میباره عطر آزادی
پر میشه این خونه از رقص و شادی
ما بریم تو سینه ها رگبار و آهن نیست
دیگه هیچ خاکستری از جنس آدم نیست

اون خال کوچیکو رو ترقوه چپتو خط بالای لبتو
موهای سیاه تر از شبتو به دنیا نمیدمشو
تن صداتو صبح که لا ملافه ای
غرغراتو وقتی خسته ای کلافه ای
چشم غرت به دخترارو
وقتی توی کافه ایم به دنیا نمیدمشو
صدای قلبم وقتی پا میذاری تو خونه
اون عطرمو که گفته بودی بوش خوبه
هر قولی بهم دادی حتی اگه دروغ بوده به دنیا نمیدمشو
آخه همیشگیمی دنیارم بهم بدن همه چیمی
هرکار کنم از سرم نمیری
اخلاقای خوبتو اخلاقای بدتو
تک تک نقصایی که داری رو بدنتو
مزه اشکاتو وقتی میبوسم صورتتو به دنیا نمیدمشو
خنده هاتو وقتی در میارم اداتو
اینکه میدونی همیشه دارم هواتو
اون جایی که نگه داشتم تو قلبم برا تو به دنیا نمیدمشو
هرکاری کردم برا تو با اینکه آخرش
میدونستم میرسه یه روزی ندارمت
همین حسی از تو که هنوزم با یادمه به دنیا نمیدمشو
آخه همیشگیمی دنیارم بهم بدن همه چیمی
هرکار کنم از سرم نمیری