نمیداشتم که هیچ موقع غمی باشه روی دوش ات

همین امشب بیادم چندتا دونه شمع روشن کن

همون پیرهن که واسه ی تولدت خریدم رو تن کن

به عشق ات تک تک گلهای توی باغچمون پژمردن

نه اینکه آب ندم بهشون اونا،از دوری تو مُردن

بدون تو هوای خونه این روزا چقدر دلگیره

تو نیستیو دلم هر شب سراغت رو ازم میگیره

حرفی بزن حتی کنایه هات به دل میشینه

بعد تو هر آهنگی تو ذهن من غمگینه

یه جوری رویای تو دنیای منو پر کرد که

هر کی بهم خیره شه تصویر تو رو میبینه

به عشق ات تک تک گلهای توی باغچمون پژمردن

نه اینکه آب ندم بهشون اونا ، از دوری تو مُردن

بدون تو هوای خونه این روزها چقدر دلگیره

تو نیستی و دلم هر شب سراغت رو ازم میگیره