خودت دیگه نتونی عاشق بشی

سخته یهو پشتتو خالی کنه

آدمی که یه عمره همراهشی

هرجای این شهر قدم میزنم

خاطره و بغض به سمتم میان

وقتی هوای شهر بارونیه

شکنجه گاه میشه تموم تهران

تنهام شبیه برج آزادی

دستام همیشه بی نمک بوده

از عاشقی با من نگو وقتی

قلبت پر از احساس شک بوده

چقد دور کردی مسیر منو

بجز من بگو عاشق تو کیه

تو عمدا به دنیای من اومدی

که هیچوقت نفهمم رسیدن چیه

دلم نون زخم تو رو میخوره

دلم خون درد تو رو میخوره

ببین گریه ی مرد دیدن نداره

تو نیستی و چشمام فشنگش پره

چرا از عشق دل میشه دیونه

چرا عشقت میره نمیمونه

اخه دل کندن مگه اسونه

من موندم تو کجایی

اخ که چقد بی وفایی

رفتی دلم از تو شکست

رفتی هنوز هستم

من‌به کسی دل نبستم

از دوری تو خستم

انگار به ما نیومده عاشقی

از عاشقی رسید به ما شکستگی

نه دیگه من نمیشم اون همیشگی

اخه درد و دلامو بعد تو بگم ب کی