این زخما‌که زدیو نمیره از یادما

بسه دیگه بیا الانشم دیره

میوفتم از پا اگه نرسی به دادما

تو روم‌ نزن که ضعیفم برگرد

جز تو با همه غریبم برگرد

وقتی میرفتی یه هدیه دادی به من

پریشونی بغض خستگیو سردرد

سر نمیشه قلب پاره پورم بی تو

من که با تو‌صاف و ساده بودم چی شد

دل نمیتونم که بکنم ازت

فراموشت میکردم اگه میشد

سر نمیشه قلب پاره پورم بی تو

من که با تو‌صاف و ساده بودم چی شد

دل نمیتونم که بکنم ازت

فراموشت میکردم اگه میشد

توبری چی میمونه این دیوونه میمیره

کل وجودم داره بهونت رو میگیره

آئینه ی اتاقمون رو شکستمش

توش کنارم نیستی آخه دلم میگیره

تو بری چی میمونه جز شبای سمی

تو خونه طوفان همش هوا ابری

جای این که بیای و تکیه گاه من شی

پل هارو شکستیو پله هارو رفتی

سر نمیشه قلب پاره پورم بی تو

من که با تو‌صاف و ساده بودم چی شد

دل نمیتونم که بکنم ازت

فراموشت میکردم اگه میشد

سر نمیشه قلب پاره پورم بی تو

من که با تو‌صاف و ساده بودم چی شد

دل نمیتونم که بکنم ازت

فراموشت میکردم اگه میشد

نفهمیدم چی شد اصلا هیچی یادم نی

ما ست هم بودیم چفت هم بودیم

جداییمونو بگو می کنه باور کی

فکر نمی کردم بزنی پشتم

خودت ببین دراومد پشتت آخر کی

تو سختی و آسون کنارت موندم

ندونستی قدرمو حالا تنها شدی

قبل توام چند تایی زخم خورده بودم

تو تونستی یه آدمه تنهارو تنها کنی

گفتی ته نداریم تو گفتی ابدیم

ابد رسید ببین چه زود فنا شدیم

حیف که نه باید تموم می‌شد

یه جا‌ این تلخی بی پایان

این قصه تهش خرابی بود

آدمش نبودی بسازی باهام

پرسیدم می خوای یه فرصت دیگه

بدیم به هم چند وقت

مثکه نه مال من نیست باید بره همین حالا

یادته با دست مارو نشون می‌دادن

می گفتن این دوتا باهم از هفت دولت آزادن

یادته گفتی کلبه باتو قصره واسم

نموندی پام و انگار دنیا قهر با من

می گفتی هرچی بشه پیشتم کی تیرت کرد

که ریشه کن ام کردی منه بی سپرو

خوبی زیادی انگار جواب نمیده

آدمه عاشق تهش میشه من

حیف که نه باید تموم می شد

یه جا‌ این تلخی بی پایان

این قصه تهش خرابی بود

آدمش نبودی بسازی باهام

پرسیدم می خوای یه فرصت دیگه

بدیم به هم چندوقت

مثکه نه مال من نیست باید بره همین حالا