چند صباحی بگذرد به سردی عادت میکنید

لیلی عمری با دوچشمانش جنایت کرده است

من نگفتم این را تاریخ حکایت کرده است

دل شکستن های لیلی اتفاق تازه ای نیست

عشق را جز بی وفایی ها دگر آوازه ای نیست

حجم دردهای من از عشقت دگر اندازه ای نیست

بی گمان که چاره ی دردم تویی

آنکه عمری جستجو کردم تویی

بی وفا تا کی سراب بینم تورا

تو کجایی تو کجایی تو کجا

دل شکستن های لیلی اتفاق تازه ای نیست

عشق را جز بی وفایی ها دگر آوازه ای نیست

حجم دردهای من از عشقت دگر اندازه ای نیست

چگونه بیمارت شدم

ماه شبهای تار من

دمی بمان کنار من

سرو بلند بالای من

عاشق کشه زیبای من

بنگر تو بر دنیای من

تنها دلیل حال خوب من

بیا که در تاب و‌ تبم

در همه ی روز شبم

عشق تو را میطلبم

قدم نِه بر چشمان من

کام مرا تلخ کرده است

نامهربان گیسو پریشان کرده است

شیرین زبانی می‌کند

دور از دل و دستان من

آن چشمه ی طوفانی ات

شرر زند بر جان من

نوازش گره چشمان من است

الماس چشم نیلوفریت

ستاره در آسمان من است

سیب سرخ صورتت را

دیدم ایمانم ز دست رفت

درد عشقت را ببین تا

مغز استخوان من رفت

چتر گیسوی بلندت

بر سر من سایه بر بست

خوش ب حال من ک قلبم

با دل عاشق کشت همسایه است

صدایم بزن چیزی ازم بخواه

زمین و زمان را فدایت کنم

الماس چشم نیلوفریت

ستاره در آسمان من است

سیب سرخ صورتت را

دیدم ایمانم زدست رفت

درد عشقت را ببین تا

مغز استخوان من رفت

چتر گیسوی بلندت

بر سر من سایه بر بست

خوش ب حال من ک قلبم

با دل عاشق کشت همسایه است