مینشینم با تو و دورت حصار میکشم ناز چشمان تو را بی اختیار میکشم

مینشینی پیش مهتاب و تو ناز میکنی کام این دیوانه را هر شب تو باز میکنی

نیمه ی جانم ای نیمه ی جان چه حالی دارم امشب

روح و روانم آرام جهانم هواتو دارم امشب

نیمه ی جانم ای نیمه ی جان چه حالی دارم امشب

روح و روانم آشوب زمانم چه یاری دارم امشب

یارم ای یار یار یارم یار ای یار یار

جانم ای جان جان ای یارم یار ای یار یار

یارم ای یار یار یارم یار ای یار یار

جانم ای جان جان ای یارم یار ای یار یار

از عشقت بند بند این دل دیوانه میلرزد خرابم میکنی هردم خرابی با تو می ارزد

ندارم طاقت دل کندن از تو که هم جان از تو دارم هم تن از تو

آخه عاشق شده این دل پریشون شده این دل

آخه عاشق شده این دل مست و مجنون شده این دل

نیمه ی جانم ای نیمه ی جان چه حالی دارم امشب

روح و روانم آرام جهانم هواتو دارم امشب

نیمه ی جانم ای نیمه ی جان چه حالی دارم امشب

روح و روانم آشوب زمانم چه یاری دارم امشب

یارم ای یار یار یارم یار ای یار یار

جانم ای جان جان ای یارم یار ای یار یار

یارم ای یار یار یارم یار ای یار یار

جانم ای جان جان ای یارم یار ای یار یار

این ساعتا دقیقه ها اسمش جوونی بود

ای روزگار به مرگ نگیر به تب بشیم راضی

یه عمره که تو جنگیو با ما نمیسازی …

با کل شهر هر شب اشکام سرازیره پاییزه این خونه بدجوری دلگیره

با کل شهر چشمام دست به یکی کرده هر کیو میبینم از هر طرف درده

با کل شهر هر شب اشکام سرازیره پاییزه این خونه بدجوری دلگیره

با کل شهر چشمام دست به یکی کرده هرکیو میبینم از هر طرف درده

همسفر پرستو ها ميشم و برميگردم

گفتی تو هم مثل خودم غمگینی از جدایی

گفتی تا چشم هم بزنی میرم و برمیگردم

عزیز رفته سفر کی برمیگردی

چشمونم مونده به در کی برمیگردی

رفتی و رفت از چشام نور دو دیده

ای ز عالم بی خبر کی برمیگردی

آی من بمیرم واسه اون دلی که پر درده

آی آه مادر اشک خواهر خفمون کرده

آی به گمونم که خدا هم ولمون کرده …

دیدم که یک ارزن نمی ارزم دگر ای باغبان بی وفا رفتم ز دست

یک روز ما در مزرعه جا و مکانی داشتیم افسوس امروز که ما را در حصاری کاشتی

ای باغبان بی وفا ما هم خدایی داشتیم …

یک روز ما در مزرعه قول و قراری داشتیم از طعنه ی نامردمان خود را سوا میداشتیم

ای باغبان بی وفا ما هم خدایی داشتیم …

ای خدا باغبان زخم ما را ندید ای خدا باغبان دست ما را برید

ای خدا این مترسک به آخر رسید در این دشت سرد بدون امید

ای خدا باغبان زخم ما را ندید ای خدا باغبان دست ما را برید

ای خدا این مترسک به آخر رسید در این دشت سرد بدون امید

آهی کشیدم شعله شد بر خرمنی افروخته

بیچاره آن که بعد من چشمی به باغت دوخته

شطرنج بازی میکنی با مهره های سوخته

ای خدا باغبان زخم ما را ندید ای خدا باغبان دست ما را برید

ای خدا این مترسک به آخر رسید در این دشت سرد بدون امید

ای خدا باغبان زخم ما را ندید ای خدا باغبان دست ما را برید

ای خدا این مترسک به آخر رسید در این دشت سرد بدون امید

تو رفتی اما بعد تو هرگز نکردم زندگی

من طاقت دوری ندارم

دیدم که جانم میرود وقتی که رفتی از برم

فریاد میزدم نرو تاج سرم تاج سرم

او مثل من که دل ندارد

باید تو را پیدا کنم از بین آدمهای این شهر

باید به تو ثابت کنم دیگر نلرزید قلب این مرد

دلشوره دارم بی تو هم درد

باید تو را پیدا کنم از بین آدمهای این شهر

چطور به دل حالی کنم عشقی که جا خوش کرده در من

دیگر نمی آید به این قلب

زمین و زمان حال و روز جهان خوب نیست اصلا

بیا که غمت رفته در دل و جان آمدم به زبان رفتی از دستم

بیا و مرا دست من مسپارم که مثل نفس من به عشقت دچارم

باید تو را پیدا کنم از بین آدم های این شهر

باید به تو ثابت کنم دیگر نلرزید قلب این مرد

دلشوره دارم بی تو برگرد

باید تو را پیدا کنم از بین آدم های این شهر

چطور به دل حالی کنم عشقی که جا خوش کرده در من

دیگر نمی آید به این قلب

خودم باعث رنج و دردش شدم میگفت سرده دستم که گرمش کنم

میگفت سرده دستم که گرمش کنم …

عشق مهر پیشانی هر عاشق بی ادعاست

عشق عمق دلواپسی و مرهم دلشوره هاست

عشق تو حسابت ز همه عالم و آدم جداست

من چه کنم از غم دوری از چه بگویم ز صبوری

حقم این نیست زدی تیشه به قلب و ریشه ام

بر دل عاشق پیشه ام باز کنار تو منم من

حق من این نبود یه تنه این شهر حسود

از تو جدایم بکند من چه کنم من چه کنم من

حقم این نیست زدی تیشه به قلب و ریشه ام

بر دل عاشق پیشه ام باز کنار تو منم من

حق من این نبود یه تنه این شهر حسود

از تو جدایم بکند من چه کنم من چه کنم من

دیدمش بعد یه عمر جدایی دیدمش با موی سپید با عشق و امید

خنده اش همان بود سهم دیگران بود آخ که بی من ای خدا

خسته و نیمه جان بود …

لب تر کنی و مرا بخوانی من آنجام تمام

هرجا که کسی شاخه گلی داد به یار مرا یاد بیار

هرجا که دلی بهر دلی مانده دچار مرا یاد بیار

ای دورترین ناجی قلبم سلامت کردم

ای میوه ممنوعه من انتخابت کردم

هر لحظه که از خواب پریدم صدایت کردم

دیدی چه ساده باورت کردم من مجنون بیچاره

خوش به حالش که پر و بالش شدی دستاشو میگیری

خوش به حالت تو بهترین حالت براش هستی و میمیری

بی معرفت مگه چی میخواستم ازت جز اینکه تو باشی فقط

بی معرفت بی معرفت …

ای بی معرفت من چه بتی ساختم ازت رسوندیم اینجا ته خط

بی معرفت هی بی معرفت …

میگفتی فکرشم نمیکردم یکی مثل تو پیدا شه

گفتم که شک دارم محاله حرف تو از معرفت باشه

خوش به حالش که پر و بالش شدی دستاشو میگیری

خوش به حالت تو بهترین حالت براش هستی و میمیری

بی معرفت مگه چی میخواستم ازت جز اینکه تو باشی فقط

بی معرفت بی معرفت …

ای بی معرفت من چه بتی ساختم ازت رسوندیم اینجا ته خط

بی معرفت هی بی معرفت …

در موجی از غم ها تنها بمیرم

رفتی تا دور از این ساحل

چون قایقی بر گل پهلو بگیرم

پهلو بگیرم …

حالم به چشمان تو پیوند خورده

دنیا مرا بعد تو از یاد برده

کسی به غیر از تو غم مرا نخورده

دنیا مرا بعد تو از یاد برده

حالم به چشمان تو پیوند خورده

دنیا مرا بعد تو از یاد برده

کسی به غیر از تو غم مرا نخورده

دنیا مرا بعد تو از یاد برده